zaterdag 9 september 2017

Aan het einde van de zomer

Een berg bloeiend groen

Het is er niet meer van gekomen om wat meer van de ontwikkeling van onze tuin te laten zien.
Maar ik pak vandaag de draad maar weer eens op.
Nadat ik de groenbemesters uit de voormalige zandbak had weggehaald, zette ik er drie lupines in: een witte, een roze en een paarse.
Ze deden het aardig in hun eerste jaar.
Verder was de bak een mooie plek voor de goudsbloemen uit een van de AH-moestuintjes, net als enkele venkelplanten, waarvoor het zaad vorig jaar in een AH-moestuinje zat.
Ook had ik cosmea gezaaid, dus genoeg plantjes om de bak te vullen.

Verder bleek de klimmende winde zich weelderig te hebben uitgezaaid.
Veel zaailingen hebben het veld moeten ruimen, want het windt zich overal doorheen en verstikt de andere planten.


De goudsbloemen zijn inmiddels uitgebloeid, maar de cosmea, die aanvankelijk geen aanstalten maakte om te gaan bloeien, laat nu toch enkele bloemen zien.



Een paars-roze border

Tot slot nog een foto van het zonnigste deel van de border, naast de vlonder.
Nadat vorig jaar bleek dat de meeste lavendelplanten, die de hovenier had geplant, de natte winter niet hadden overleefd, zette ik er een paar wijnrood bloeiende beemdkroon (Knautia macedonica ‘Red Knight’)-planten voor in de plaats.
Het was geen weloverwogen keus: ik was aangewezen op datgene wat het tuincentrum te bieden had: planten die tegen zon kunnen en waar er drie van waren.
Beemdkroon doet het uitstekend op deze plaats. Zo goed zelfs dat ze al vroeg in het voorjaar knoppen vertoonden en uitbundig gingen bloeien.
Beemdkroon is een goede bijenplant, dus al vroeg in het jaar konden de bijen er al terecht.
Maar: vroeg rijp, vroeg rot. In juni was het mooi er al vanaf en vertoonde het blad meeldauwvlekken.
Ik ben nog niet zo’n doorgewinterde tuinier, dus ik keek er enigszins besluiteloos naar.
Toen op een middag: hup, de snoeischaar erin. Het oog wil ook wat, we hoeven niet alles maar klakkeloos te accepteren.
Gelukkig had ik nog een paar AH-moestuinplantjes: groot kaasjeskruid. Eigenlijk wilde ik het niet in de tuin zetten, want het schijnt dat je er niet meer vanaf komt, maar één bloeide er al en ik vond (en vind) de kleur prachtig: donkerpaars-roze, zoiets.
We hebben al muskuskaasjeskruid, dat bloeit wit, ik verwachtte dat groot kaasjeskruid ook wit zou bloeien.


Ook het groot kaasjeskruid doet het goed, maar daarnaast begon de beemdkroon weer uit te lopen en binnen de kortste tijd zaten er weer knoppen en bloemen aan!
Okee, de kleuren ontlopen elkaar niet veel en dat hoort eigenlijk niet in een tuin, maar ik vind het mooi en ik ben er blij mee.

dinsdag 16 mei 2017

Wat is dit?

Toen we eind 2015 onze nieuw opgezette tuin gingen inrichten, nou ja, inrichten... We zetten de picknicktafel op zijn plaats en toen liep ik tegen de oude zeskantige zandbak aan.
Wat moeten we daar nu mee? P. wil graag alles bewaren, maar daar komt, bij beperkte opslagruimte, wel eens een keer een eind aan.
Zouden we die zandbak niet kunnen gebruiken als plantenbak? Gewoon ergens op het gras.
Na enig speurwerk bepaalden we de plaats en stortten de bak vol met vier zakken compost van 40 liter.

Bij de Blokweermolen in Kinderdijk/Alblasserdam, werden op dat moment knotwilgen geknot.
P. bracht enkele takken mee, die we gebruikten voor het maken van iets dat op een takkenril lijkt.
Toen kwam ik op het idee om er zes in de zes hoeken van de voormalige zandbak te zetten.
Met een touw bonden we de toppen bij elkaar, zodat het geheel leek op een tipi. (Ik miste n.l. hoogte in de tuin.)
In het voorjaar van 2016 zaaide ik klimmende winde in de bak, die uitbundig langs de takken omhoog groeide.
Verder groeide er een courgetteplant uit een AH-moestuintje in de bak, die een aardige oogst opleverde.


In de afgelopen winter hing ik enkele zelfgemaakte vetbolletjes aan de takken.
Die waren niet zo degelijk: het waren vetbolletjes in een cupcake-papieren bakje waarin ik een touwtje had gestopt voordat het vet stolde.
De touwtjes raakten snel los en enkele vetbolletjes vielen in de compost van de bak.
In het vroege voorjaar zagen we al snel stevig groen blad uit de grond schieten.


Ik dacht aan een veel voorkomend onkruid, maar het ziet er veel serieuzer uit. Het moet iets zijn dat voortkomt uit het vogelvoer dat ik in de vetbolletjes verwerkte. Maar wat?
En nu is dat groene blad al ruim een meter hoog.
Maar wat is het eigenlijk?


Ik wil er graag andere planten in zetten, maar P. wil zien hoe dit groen zich verder gaat ontwikkelen.

Er staat één koolzaadplant tussen!

Weet iemand wat dit is?
Als je het weet, dan zou het mooi zijn als je dat aan ons zou willen doorgeven.
(P.S. Er staan op dit moment drie takken in de voormalige zandbak i.p.v. zes. Drie takken begonnen namelijk uit te lopen en we waren bang dat we er drie knotwilgen bij zouden krijgen.)

zondag 14 mei 2017

Epimedium (elfenbloem) verplaatst

Eventueel voor latere referentie wil ik vermelden dat ik vorige week zondag het enige Epimedium(elfenbloem)-plantje dat ik heb, heb verplaatst.
Het plantje plantte ik vorig jaar op, wat ik dacht, een lege plek in de border, maar nu is dat geen lege plek meer.
De Anemone hybrida 'Honorine Jobert' (Japanse anemoon) en de Alchemilla Mollis (vrouwenmantel) zijn dit voorjaar zodanig uitgegroeid dat de Epimedium overgroeid raakte.


Ik ging ervan uit dat het plantje het niet zou halen, maar het bleek een taaie.
Nu was er nog een echte lege plek in het schaduwgedeelte van de tuin en daar had ik nog een Pulmonaria officinalis (longkruid) willen planten, maar de variëteit die ik wilde was niet aanwezig in het tuincentrum.
Ik zag het Epimedium-plantje worstelen om in leven te blijven: tegen de verwachting in had het twee blaadjes geproduceerd.
Het moest een andere plek krijgen, dat was duidelijk.
Geen longkruid, maar Epimedium op zo’n beetje het laatste lege plekje in de tuin.
En kijk eens na een week: de groei zit er nog steeds goed in!
Ik verwacht alleen niet dat het plantje dit jaar nog gaat bloeien.