Ook bij ons in de tuin is het voorjaar zichtbaar!
Om te beginnen de
hanging basket met winterviolen die ik afgelopen november kocht.
Die hebben inderdaad de hele winter gebloeid, met uitzondering van de vorstperiodes. Dan laten ze hun hoofdjes hangen.
Bij het zien van deze groene puntjes dacht ik: dat onkruid moet ik er allemaal uit zien te krijgen.
Later schoot het me te binnen dat het nieuwe Lievevrouwebedstro
(Galium odoratum) is.
Vorig jaar, half april, kocht ik één plantje en nu lijkt het erop dat het zich flink heeft uitgebreid.
In de zomer was het niet meer te zien, vanwege de duizendknoop met donkere blad
Persicaria micr. Red Dragon en de
Geranium ‘Rozanne’, die flink uitgroeiden.
Ook het daslook
(Allium ursinum) komt weer kijken! Dit plantje kocht ik bij het Arboretum Trompenburg.
Het schijnt dat het kan gaan woekeren. Dat vind ik nu nog niet erg.
Na de bloei verdwijnt het blad, dus krijgt de vrouwenmantel
(Alchemilla mollis) de kans eroverheen te groeien.
Dit is longkruid
(Pulmonaria ...), dat ik vorig jaar pas laat in de zomer plantte om een kaal stukje op te vullen.
Ik had gelezen dat het goed is voor schaduw en vochtige grond, en ik vind het blad mooi gevlekt.
Maar het kan mij nog niet overtuigen dat het goed gaat, behalve dan dat er een knop in een van de twee resterende planten zit!
Ook vorig jaar geplant, nadat ze eerst in een potje binnen op de vensterbank hebben gestaan.
Het idee was dat als je die kleine narcisjes, Tête-à-tête, achterin de tuin plant en de grotere meer naar voren, je iets van optisch bedrog creëert.
Of het echt zo werkt, weet ik niet, want deze bloeien nu al en die grote bloeien nog niet.
Deze roze kerstroos, Helleborus, bloeit nu, terwijl de twee witte zo goed als uitgebloeid zijn.
De witte produceerden ongelooflijk veel bloemknoppen, die ook uitkwamen, maar de bloemen en het blad zien er ietwat gehavend uit, waardoor ze natuurlijk niet echt mooi zijn.
Ook dit jaar maar enkele krokussen in het gras: gele en paarse. Ze zijn wat iel, maar wie weet gaan ze in de toekomst nog echt verwilderen.
Dat zie ik in de voortuin ook gebeuren. Aanzienlijke hoeveelheid, maar vanwege die ielheid gaan ze er gauw bij liggen, vooral als het te veel regent, zoals de afgelopen tijd.
